TESTY

   Obrazek po prawej stronie, to fotokod kierujący do tej podstrony. Do odczytu fotokodów niezbędna jest odpowiedna aplikacja, możesz pobrać ją wysyłając SMS o treści APLI pod bezpłatny numer 8085. W odpowiedzi otrzymasz SMS z linkiem - kliknięcie w link spowoduje rozpoczęcie pobierania aplikacji i jej instalacji. Więcej informacji pod adresem www.fotokody.pl

[w trakcie tworzenia]

   Artykuł ten poświęcony jest testowaniu programów kompresujących dla Commodore 64. Jest to otwarty projekt mający na celu porównanie ich możliwości i osiągów. Test pomoże w wyborze optymalnego kompresora oraz wskaże jego skuteczność i zastosowanie.

   Ten artykuł jest w trakcie rozbudowy. I Ty możesz przyczynić się do jego powstawania. Poszukujemy osób, które mogłyby zasilić nas w:

1. Testowaniu programów (platforma C64 i PC).
2. Poszukiwaniu programów dla C64, których nie uwzględniliśmy w teście.
3. Rozbudowaniu części teoretycznej artykułu.

   Jeżeli masz chęci, żeby nam w tym pomóc, a komputer Commodore nie jest Ci obcy, zgłoś się do nas. Zależy nam na osobach sumiennych i dokładnych, które mogą poświęcić jakąś część czasu i rzetelnie zbiorą wyniki swoich testów. Brak doświadczenia nie jest przeszkodą, w razie potrzeby wszystko wytłumaczymy i doszkolimy. Nie jest to specjalnie trudne.

   Do testów przygotowaliśmy spreparowane pliki, które należy pobrać stąd. To je będziemy kompresować i póĽniej zapisywać swoje wyniki do tego arkusza. Gotowy arkusz wysyłaj pod adres email redakcji (proszę również załącz do listu użyte pakery). W redakcji nastąpi obróbka edytorska, skompletowanie wyników i udostępnimy go do ściągania na tej stronie. Proszę nie spiesz się w czasie robienia testów! To nie są wyścigi Formuły 1. Tu chodzi o rzetelność i dokładność.

   Kompresory do testowania wysyłamy na życzenie. W tej chwili dostępnych jest ponad 50 programów, ale na pewno będzie więcej. Pamiętaj, że w każdej chwili możesz dołączyć do grona głównych testerów, jak i opuścić je. To od Ciebie zależy ile masz czasu i ile chcesz go przeznaczyć w tym konkretnie celu. Będziemy wdzięczni za każdą okazaną pomoc. Redaktorzy innych magazynów - pomóżcie nam i wspierajcie na swoich łamach ten nasz wspólny projekt.

   Zawartość tej strony może zmieniać się bez uprzedzenia. Zalecamy częste przeglądanie.

Strona ta dostępna jest także pod adresem http://www.testy.filety.net

Pobierz pliki testowe (7.10.2008) http://www.testy.filety.net/pliki-testowe.rar (niezalecane)
Pobierz pliki testowe (5.04.2010) http://www.testy.filety.net/pliki-testowe-realokowane.rar (zalecane)
Pobierz arkusz do zapisywania wyników (12.10.2008) http://www.testy.filety.net/arkusz-testowy.rar

Programy kompresujące do przetestowania można pobrać m.in. z tych stron:
http://noname.c64.org/csdb/
http://www.elysium.filety.net/index.php?dir=tools/compression/
http://www.c64power.com/index.php?option=com_remository&Itemid=55&func=select&id=63

Pobierz arkusz z wynikami testów (17.04.2010) http://www.testy.filety.net/wyniki-testow.rar
Pobierz przetestowane programy (17.04.2010) http://www.testy.filety.net/programy-do-kompresji.rar

Pobierz archiwizator WinRar, aby rozkompresować powyższe pliki http://www.winrar.pl
Pobierz przeglądarkę Excel Viewer, aby obejrzeć arkusze z wynikami przeprowadzonych testów http://www.microsoft.com/downloads/details.aspx?familyid=1CD6ACF9-CE06-4E1C-8DCF-F33F669DBC3A&displaylang=pl

1. Teoria o kompresorach.
   [Teoria, jak się zaczelo, przez co przeszlismy i na czym się skonczylo? jakie narzedzia mamy obecnie do dyspozycji (między innnymi platforma pc)].

2. Typy programów kompresujących.
   [wyjasnienie co to jest cruncher, linker, zipper, cross-cos tam, iff i inne cuda wianki, różnice co który może, a czego nie potrafi, typowe zastosowania, przewidywane teoretyczne wyniki w skuteczności pakowania i ile na to potrzeba czasu, przykladowe algorytmy jakimi się posluguja dla zobrazowania o co w trawie piszczy (+ grafy lub uproszczone schematy blokowe dzialania)].

3. Testy praktyczne.
   [wyjasnienie jak testowalismy i czym. ponizej lista przetestowanych programow wraz z omowieniem ich najwazniejszych mozliwosci i werdykt z ocena do czego to może być przydatne, porownanie do jakiejs sredniej ogolnej].

Abuze cruncher 3.0

   Kranczer napisany przez Dino z grupy Fairlight. Powstał w 1990 roku. Można wybrać głębokość kompresji, a jednocześnie jej prędkość od 1 do 9 włącznie. Przyjmuje pliki do 202 bloków, w zakresie pamięci $0801-$F83F. Pracuje także w trybie 2 MHz na C128. Ekran możemy włączyć lub wyłączyć podczas pracy.
   Werdykt: potrafi być naprawdę szybki jak i skuteczny. Jest zalecany do tabelek i danych powtarzających się ciągami (inteligentnie to sprawdza), a także do innych plików.

Abuze cruncher 3.2+

   Poprawiona wersja przez The Mysterious Art z grupy Abyss Connection w roku 1992. Jak informuje nota, poprawiono prędkość o około 30%, możliwe jest włączanie lub wyłączanie ekranu podczas pracy, obsługuje tryb 2 MHz na C128. Ciekawostką jest to, że da się używać własny niezależny Load i Save. Dodano bogate menu efektów.
   Werdykt: informacje o tym, że jest szybszy o 30% są przechwałkami i podczas testów osiąga ten program dokładnie identyczne wyniki jak wersja 3.0. Pliki wynikowe są odrobinę dłuższe. Jeżeli musisz mieć podczas depaku różne migoczące efekty, wybierz właśnie tą wersję, w przeciwnym razie, lepiej skorzystać z 3.0.

Abuze cruncher 3.3+

   Poprawiona wersja przez Steve z grupy Laser w roku 1993. Jest zubożona o menu efektów. Reszta funkcji bez zmian w stosunku do poprzedniej edycji.
   Werdykt: to lepsza alternatywa niż wersja 3.2+, bowiem kod wynikowy jest odrobinę mniejszy. Nie spodziewaj się jednak żadnych rewelacji, wersja podstawowa - 3.0 jest wciąż lepsza od niego.

Abuze cruncher 3.4+/3.5+

   W wersji 3.4+ pojawia się zamiast wyboru prędkości pytanie o głębokość kompresji. Poprawki wprowadzone przez nieznaną osobę. Nie ma menu efektów. Wersja 3.5+ poprawiona została w 1995 roku przez Steve z grupy Avantgarde. Ciekawostką jest tu praca ze stacją 1570/71,1581 oraz praca na dwóch stacjach. Także pojawia się pytanie o krok pakowania.
   Werdykt: te pakery to totalna porażka, kompresują najgorzej z całej serii. Najlepsze pakowanie jest dla kroku #1 i zwiększanie jego mija się z celem. Plik rośnie i rośnie. A wielkość pliku jest porównywalna, w najlepszym wypadku, z tą jaką otrzymujemy przy prędkości "1" dla poprzednich wersji. Jedyne zastosowanie, to jeżeli masz 2 stacje, zwłaszcza te egzotyczne, ten program umożliwi pracę z nimi.

The Ab cruncher 1.0

   Kranczer napisany przez Zizyphus i Skyflash z grupy Oneway. Powstał w 1993 roku. Składa się z 3 modułów: 1) FastCrunch - extramemory (max. 222 bloki), 2) FastCrunch - 64k (max. 111 bloki), 3) SlowCrunch - 64k (max. 230 bloki). Pierwszy moduł nie chciał poprawnie pracować, dlatego testy obejmują tylko dwa pozostałe. Jak informuje nota, zakres pakowania obejmuje obszar pamięci $0790-$FFFF. Ważna uwaga, podział FastCrunch i SlowCrunch może być trochę mylący - chodzi tu tylko i wyłącznie o to jak długim plikiem dysponujemy. Jeżeli poniżej 111 bloków, wtedy używamy drugiego modułu (kompresja przebiega sprawnie), jeżeli znacznie dłuższym - uruchamiamy trzeci moduł (kompresja idzie powoli). Ale nie ma to przełożenia na wynikową wielkość pliku po kompresji! Rozmiary są w obu przypadkach identyczne. Program automatycznie wyłącza ekran podczas pracy (można go wyświetlić, przytrzymując klawisz). Przed właściwym kompresowaniem przeprowadza skaning.
   Werdykt: bardzo dobry kompresor do wszystkiego, ale długo trzeba poczekać na koniec działania. Niezbyt zalecany do kompresji tabelek i danych powtarzających się (są lepsze i szybsze od niego).

The Ab cruncher 1.2

   Zmiany wprowadzone przez Shuze z grupy Laser dotyczą dodania menu z wyborem efektów podczas depaku i zmianie kolorystyki. Reszta bez zmian.
   Werdykt: jeżeli lubisz kolorowe bajerki, wybierz sobie tą wersję. Długość plików nie uległa zmianie, za to czas pracy nieznacznie zmalał.

Beta dynamic compressor 3.2

   Kompresor napisany przez Mercenary z grupy Empire. Posiada podstawowy wybór opcji, dwa algorytmy kompresji: Normal i Special. Na początku decydujemy, czy chcemy korzystać z turbo zainstalowanego w kartridżu i czy ma być wyświetlany efekt podczas dekompresji. Maksymalna wielkość pliku, jaki można wgrać wynosi 243 bloki. Podczas pracy odmierzany jest czas, a ekran może pozostawać włączony lub wyłączony.
   Werdykt: to bardzo niepozorny program, nadaje się do kompresji różnorodnych danych, uzyskując bardzo dobre wyniki, a czyni to w nadzwyczaj dobrym czasie. Z tabelkami danych radzi sobie raczej średnio, ale niezmienia to faktu, że to jeden z najlepszych kompresorów.

Cruncher 64 1.0+

   Kompresor napisany przez nieznaną osobę z grupy Megabyte w roku 1985. Brak wielu opcji konfiguracyjnych, podczas pracy widzimy początkową i końcową długość pliku wyrażoną w blokach.
   Werdykt: jest to jeden z najszybszych kranczerów, ale bardzo słaby algorytm wyklucza go z rywalizacji. Czasem pliki wynikowe są większe, niż przed kompresją. Jedyne zastosowanie, w jakim radzi sobie średnio, to użycie go do tabelek z powtarzającymi się danymi.

Exploding faces 1.0+

   Kompresor napisany przez nieznaną osobę z grupy Faces prawdopodobnie w roku 1993. Posiada podstawowe parametry konfiguracyjne, ekran może być włączany lub wyłączany podczas pracy. Cały czas widzimy licznik, ile bajtów zostało do końca pracy oraz o ile będzie krótszy plik wynikowy.
   Werdykt: kompresor ten jest kompromisem między szybkością działania, a wielkością pliku końcowego. Osiąga dobre wyniki, jest przyjemny w obsłudze i dobrze nadaje się do pracy z wieloma plikami - nie trzeba za każdym razem wgrywać go.

Exploding faces 2.0+

   W tej edycji program doczekał się kilku usprawnień. które dokonał Micron z grupy Success. Obejmują one pracę w trybie 2MHz, skrócono kod kompresora, procedury rozkompresującej i kompresującej. Także dodano opcję ponownego zapisu. Reszta bez zmian.
   Werdykt: uzyskuje dokładnie taki sam czas, jak jego poprzednik, a co najważniejsze odrobinę lepiej upakowuje zbiory.

The compressor 1.3

   Kompresor napisany przez Dark-Angel z grupy Dynamic-Duo w 1986 roku. Wybór opcji sprowadza się do ustawienia trzech parametrów.
   Werdykt: zbyt słaby algorytm wyklucza go ze stawki programów wartych zainteresowania. Nie radzi sobie z różnorakimi rodzajami danych, pliki wynikowe są często większe, niż przed kompresją. Ma poważną i jedyną zaletę, bardzo dobrze radzi sobie z tabelkami zawierającymi elementy powtarzające się, jest przy tym szybki.

The bitimploder 2.5

   Kranczer napisany przez nieznaną osobę. W tej wersji z poprawkami zrobionymi przez Wanderer z grupy Nec. Autor miał bardzo dobry pomysł, stworzył program, który wyróżnia się spośród innych mu podobnych. Fantastycznie zaprojektowane menu, łatwość obsługi, możliwość pakowania dużej ilości plików bez potrzeby ponownego wgrywania kompresora, a także praca z 5 (!) stacjami dysków, to atuty tego programu. Do wad należy zaliczyć zbyt małą pojemność pamięci, jaka jest przeznaczona na wczytywane zbiory - do 120 bloków. Poprawki wnoszą, między innymi, możliwość współpracy z kartridżem. Podczas pracy ekran może być włączany lub wyłączany, pokazywany jest czas jaki upłynął oraz przewidywana wielkość pliku.
   Werdykt: program ten uzyskuje raczej słabe wyniki w kwestii wielkości plików, rekompensuje to krótkim czasem trwania operacji oraz sposobem prezentacji i bardzo wygodnym użytkowaniem. Jeżeli masz dużo plików do skompresowania, a ich wielkość nie jest dla Ciebie sprawą pierwszorzędną, będziesz zadowolony.

Autor: Data realizacji: Data publikacji: Data modyfikacji: Pierwsza publikacja:

Reiter (Apidya) 2002-2010 7.10.2008 17.04.2010 Filety on-line

Instrukcja używania systemu komentarzy    

1. W polu "Podpisz się" umieszczasz swoje Imię, Nazwisko albo Pseudonim używając znaków alfanumerycznych: A-Z, 0-9 oraz znaków specjalnych, np.: !^<>" ' itp.
   Tagi HTML są nieaktywne.
   
   
2. W polu "Wpisz treść" umieszczasz komentarz używając znaków alfanumerycznych: A-Z, 0-9 oraz znaków specjalnych, np.: !^<>" ' itp. Klawisz ENTER tworzy nowy akapit.
   Tagi HTML są aktywne. Możesz:



Możliwość:	Komenda:	Przykład:
a.   Pogrubić tekst:	<B></B>	Pogrubiony
b.   Pochylić tekst:	<I></I>	Pochylony
c.   Podkreślić tekst:	<U></U>	Podkreślony
d.   Stworzyć indeks górny:	<SUP></SUP>	Indeks górny
e.   Stworzyć indeks dolny:	<SUB></SUB>	Indeks dolny
f.   Użyć czcionki maszynowej:	<TT></TT>	Czcionka maszynowa





Adresy URL wpisujemy w postaci http://nazwastrony.pl, ftp://nazwastrony.pl.
Adresy email wpisujemy w postaci nazwa@nazwa.pl.
Adresy Gadu-Gadu wpisujemy w postaci gg:1234567 (bez spacji).

Proszę pamiętać o domykaniu otwartych tagów.
Przed naciśnięciem przycisku Komentuj, zaznacz checkboks przy jego prawym boku.